شتر مرغ آمریکایی ریا (Rhea)
شتر مرغ آمریکایی که به (RHEA) ریا نیز معروف است در گروه پرنده های بزرگ قرار می‌گیرد که نمی‌توانند پرواز کنند این نوع پرنده در آمریکای جنوبی به وفور یافت شده و پرورش دهندگان آن از گوشت و تخم و دیگر فراورده های آن استفاده می‌کنند. گوشت این جاندار بسیار لذیذ و پر خاصیت بوده و همین دلیل اصلی محبوبیت آن در میان مردم آمریکای جنوبی است. اما در ایران این جانور وجود نداشته و تا به حال گزارشی مبنی بر پرورش شترمرغ آمریکایی در کشور ما منتشر نشده است.
این پرنده در کشور هایی مانند شیلی، برزیل، پرو و پاراگوئه بیشتر پرورش داده شود و بیشتر در چمنزار ها و نقاط مرتفع، جلگه ها و مناطق نزدیک به آب و غذا زندگی می‌کند. در ادامه این مقاله برخی ویژگی های رفتاری این جاندار و تغذیه آن و … را بررسی خواهیم کرد.
گونه ای مختلف شتر مرغ آمریکایی
این پرنده دارای دو گونه می‌باشد. ریای بزرگ (Great Rhea) و ریای داروین یا ریای کوچک (Darwin’s Rhea) که ریای بزرگ پر های خاکستری مایل به آبی دارد، در حالی که گونه دیگر پر هایش به رنگ قهوه ای است. ریای بزرگ همانطور که از نامش پیداست، منقار و در کل جثه بزرگتری نسبت به گونه کوچک تر دارد.
خصوصیات فیزیکی و رفتاری شتر مرغ آمریکایی
این پرنده جثه ای به اندازه یک گوسفند دارد. پس قد آنها نهایتا تا ۵۰ سانتی متر رشد کرده و از شتر مرغ های دیگر کوچکتر هستند. طول بدن جاندار از سر تا دمش ۱۷۰ سانتی متر بوده و وزنی تا ۴۰ کیلوگرم نیز دارند.
تولید مثل ریا Rhea
در کل شترمرغ آمریکایی حیوانی ساکت است البته به غیر از مواقعی که جوجه بوده و یا نر ها در فصل جفت گیری هستند. در این زمان، نرها با صدایی بم و غرش مانند سعی می‌کنند جفت ماده را جذب کنند. نر ها هنگام تولید این صدا گردن خود را بالا گرفته و پر های خود را پف می‌دهند. ریاها به صورت گروهی جفت گیری کرده و معمولا یک ماده با دو نر جفت گیری می‌کند.
از طرفی نر ها نیز به جفت خود تعهدی ندارند و می‌توانند حتی تا ۱۲ ماده را به عنوان جفت خود انتخاب کنند. پس از جفت گیری این نر ها هستند که محل لانه را انتخاب کرده و سپس اقدام به کندن زمین برای ساخت لانه می‌کنند و آن را با شاخ و برگ می‌پوشانند.
یکی دیگر از ویژگی های رفتاری جالب این پرنده فرار کردن آن ها هنگام احساس خطر است. شترمرغ های آمریکایی در هنگام خطر به صورت زیگزاگی می‌دوند و با هم برای گیج کردن شکارچی احتمالی تلاش می‌کنند. بعد از تخم گذاری وظیفه خوابیدن روی تخم ها، بر عهده جنس نر می‌باشد. یکی دیگر از خصوصیات رفتاری جالب ماده اصلی (جفت اصل شترمرغ) قرار دادن تعدادی تخم خارج از لانه برای جلوگیری از شکار شدن تخم های درون لانه است. این تخم ها، تخم دیگر ماده هایی هستند که با جنس نر جفت گیری کرده‌اند. دوره جوجه کشی تخم های شترمرغ ریا ۳۵ روز بوده و در زمانی که پرنده نر روی آنها خواب است، جنس ماده در حال جفتگیری با دیگر نر های گروه می‌باشد.
جوجه ها در شش ماهگی کاملا بالغ شده و می‌توانند نیاز خود را برطرف کنند، اما برای جفتگیری باید به سن دو سالگی برسند.
پرورش شترمرغ آمریکایی ریا
همانطور که گفته شد، پرورش این پرنده در ایران رایج و مرسوم نمی‌باشد. اما پرورش ریا در کشور های آمریکای جنوبی و در مزارع و زمین های مرتفع رایج است. گوشت این پرنده به دلیل طعم لذیذ و خوب، طرفداران بسیاری در دنیا دارد. توجه داشته باشید که اگر به تخم نطفه دار ریا دسترسی دارید، می‌توانید مانند شترمرغ آفریقایی به راحتی آن را پرورش و نگهداری کنید.
یکی از مواردی که نباید فراموش کنید، مزین خرید تخم نطفه دار نسبت به خرید جوجه یک روزه است. با توجه به اینکه پرورش این پرنده در کشور انجام نمی‌شود، در نتیجه اگر قصد انجام این کار را دارید، بهتر است از تخم نطفه دار ریا جوجه کشی کنید. زیرا جوجه یک روزه چه وارداتی چه داخلی احتمال اینکه دچار بیماری باشد وجود دارد. اما با خرید تخم های نطفه دار مطمئن و استفاده از دستگاه جوجه کشی شترمرغ با کیفیت، به راحتی می‌توانید به جوجه های یک روزه این پرنده دست پیدا کنید. اما به یاد داشته باشید به دلیل راحتی و صرفه اقتصادی بیشتری که شترمرغ آفریقایی دارد، معمولا پرورش ریا مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
تغذیه شترمرغ آمریکایی Rhea
جیره غذایی اصلی این جاندار از سبزی ها و علف ها حاصل می‌شود، اما می‌توانند از میوه ها و دانه ها و ریشه گیاهان نیز تغذیه کنند. همچنین از حشرات و خزندگان کوچک نیز تغذیه می‌کنند. ناگفته نماند که جوجه ریا به دلیل این که حشرات منبع خوبی از پروتئین هستند در روز های اولیه برای تامین پروتئین مورد نیاز رشد از آنها تغذیه می‌کند. در کنار موارد گفته شده حشرات و حتی جوندگان نیز می‌توانند بخشی از رژیم غذایی شترمرغ آمریکایی باشند.
