کانی بالیسم در طیور
کانی بالیسم در طیور : بعد از خروج تخم نطفه دار از دستگاه جوجه کشی بیماری که بصورت فیزیکی مبتلا می شود، بیماری کانی بالیسم در طیور ( همدیگر خواری ) می باشد. بیماری کانی بالیسم یک نوع بیماری فیزیکی و شایع در بین پرندگان مختلف می باشد، که حتی تا حد مرگ پرنده پیش می رود.
بیماری کانی بالیسم در پرندگان
عارضه کانی بالیسم در طیور ( همدیگرخواری ) در طیور اهلی و پرندگان تفریحی متداول است و در اثر ان مرغها بهم نوک زده و یکدیگر را زخمی کرده و باعث تلفات زیادی می شوند. این بیماری در نژادهای سبک ( پرندگان تخمگذار) بیشتر از نژادهای سنگین (پرندگان گوشتی) مشاهده شده و در مرغداری هایی که مرغها در قفس نگهداری و پرورش داده می شوند کمتر دیده می شود.
تغذیه دائم پرندگان با دان پلت ، ناکافی بودن تعداد آبخوری و دانخوری و نبودن غذا در دانخوری به مدت طولانی ، شدت نور بالا در سالن ، تراکم بالای جوجه ها در واحد سطح ، کمبود پروتئین جیره ، وجود انگلهای خارجی مانند شپشک ، قارچ و کنه ، تهویه ناکافی و ناقص از دلایل بروز این عارضه هستند . حالات مختلف کانی بالیسم در طیور به شرح ذیل می باشند.
عوامل بیماری کانی بالیسم
نوک زدن به مقعد
اینگونه عارضه در پرندگان تخمگذار که تازه به تخم آمده و یا تخم مرغ بزرگ و یا دو زرده تولید می نمایند ایجاد می شود ٬ بخصوص در هنگامیکه مقعد بر اثر عبور تخم از لوله تخم زخم شده و خونریزی می کند ٬ در این حالت ممکن است دستگاه تولید تخم مرغ بطور کلی بیرون کشیده شود .
نوک زدن به ناخنها
این حالت در جوجه های کوچک دیده می شود . علت آن بیشتر دور بودن دانخوری از منابع حرارتی یا بالا بودن دانخوریها از سطح زمین است که در این صورت جوجه به بستر خود نوک زده و ضمن آن ناخن سایر جوجه ها نیز نوک زده می شود .
پس در ۵ روز اول کف بستر را با کاغذ پوشانیده و بروی آن ۳۰ گرم به ازای هر جوجه دان بریزید . تا از خوردن بستر جلوگیری شود.
خوردن پر
ین حالت در گله هایی دیده میشود که که کمبود عناصر غذایی همچون روی دارند . انگلهای خارجی نیز سبب بروز چنین حالتی می شوند. اگر اندازه پرها بزرگ باشد باعث خفگی حیوان می شود .
نوک زدن سر
این حالت معمولا״ پس از زخم شدن تاج و ریش در اثر یخ زدن یا پس از جنگیدن شروع می گردد و با دیدن یک لکه خون بر روی سر پرنده همنوع خواری تحریک می شود.
پیشگیری بیماری کانی بالیسم در طیور
پیشگیری و درمان بیماری کانی بالیسم در طیور
افزایش پروتئین جیره
افزایش فیبر جیره
ریختن روزانه مقداری گندم یا جو در بستر بطوری که پرنده ها مشغول جمع آوری آن شوند .
پایین آوردن شدت نور و مدت نور
کنترل دان از حیث عدم وجود کپکها و قارچ ها
کاهش تراکم بخصوص در قفس
افزودن نمک در آب ۱ در هزار ۴۸ ساعت
افزودن نمک در جیره ۱ قاشق غذاخوری در ۱ کیلو دان
نوک چینی
مبارزه با انگل های خارجی با سم پاشی
استفاده از لامپ مادون قرمز ( پشت جیوه ای ) در سالن ، بدین وسیله پرنده ها تمام محیط را به رنگ قرمز می بیند و تشخیص لکه خون برایش مشکل می شود . جدا کردن پرنده های زخمی از گله عامل مهمی در جلوگیری از توسعه این بیماری است . اضافه کردن مکمل های ویتامین و مواد معدنی به جیره نیز موثر می باشد .
