پرورش قرقاول

پرورش قرقاول در سال های گذشته بسیار رونق داشته و در کشور های بسیاری از این پرنده به عنوان منبع گوشت و پروتئین استفاده می کنند. در ایران نیز این پرنده زیبا را به دو دلیل عمده شکار و تغذیه پرورش می دهند. برای کسب موفقیت تجاری در این زمینه باید به نکات بسیار ریز و مهمی توجه کرد که کار پرورش و نگهداری قرقاول، سود بیشتری داشته باشد. چرا که با توجه کمیاب بودن نوع وحشی این پرنده، در صورت عمل کردن به نکات گفته شده می توان به منبع درآمد مطمئن و بالایی رسید.

قرقاول در جوامع جهانی مختلف به زبان های گوناگونی نام گذاری شده است. که به اختصار توضیح داده شده است. همچنین دی کیو شاپ بدنبال گردآوری مجموعه کاملی از نام محلی پرندگان اهلی از جمله قرقاول در هر زبان و گویش ایران می باشد لذا از شما کاربر محترم که با هر قوم و گویشی می‌باشید درخواست می‌شود نام محلی قرقاول را در پایین این متن بنویسید.

به زبان فارسی به قرقاول ” خروس جنگل ” می گویند. در زبان مازندرانی قرقاول را ” تیرنگ ” صدا می کنند. همچنین در زبان انگلیسی قرقاول را ” Pheasant ” می نامند. و در زبان آلمانی قرقاول را ” Fasan ” می باشد و در نهایت در زبان فرانسه قرقاول را ” faisan ” می‌نامند. منشا قرقاول از خاورمیانه می باشد و در قرن ۱۸ – ۱۹ به اروپا برده و در نهایت در قاره سبز گسترش پیدا کرد.

جوجه قرقاول

جوجه قرقاول که تازه متولد شده است به مراقبت بسیار ویژه ای مانند فراهم بودن آب و غذای کافی درست مانند تمام جانوران نیاز دارد. در ضمن مکان و جای قرقاول هم باید به اندازه مناسبی بزرگ باشد به طور متوسط هر جوجه قرقاول نیاز به ۰.۵ فوت مربع فضا دارد.

این جوجه های تازه متولد شده در سطوح صاف مشکل ایستادن دارند و باید کف سالن را با خاک اره بپوشانید به کار بردن کاغذ ها و یا سطوح بسیار صاف برای پوشش کف به هیچ وجه توصیه نمی‌گردد. همچنین از هر مادر مصنوعی برای حداقل ۲۰۰ الی ۲۵۰ جوجه در نظر گرفته می‌شود.

برای آغاز کار شما می‌توانید به دو روش اقدام به پرورش و نگهداری قرقاول کنید. روش اول خرید پرنده مولد، و روش دو خرید نخم نطفه دار این جانور است. انتخاب هر کدام از این دو روش کاملا بستگی به برنامه کسب و کار شما و شرایط دارد.

از آن جایی که معمولا دسترسی به تخم های نطفه دار در اواخر بهار و اوایل تابستان امکان پذیر است به منابع حرارتی چندانی برای تولید گرما در سالن احتیاج ندارید. برای لامپ های درون سالن هم به طور معمول می‌توانید از لامپ های مادون قرمز استفاده کنید. دقت داشته باشید که این لامپ ها حتما دارای نور قرمز رنگ باشند. زیرا در صورت تابش نور سفید رنگ، شاهد کانیبالیسم در پرنده خواهیم بود.

ویژگی های قرقاول

قرقاول ها دارای قلب ضعیفی هستند. بنابراین در مقابل سر و صدا، طوفان، زلزله و … حساس هستند و اگر بیش از حد در معرض آنها باشند به پرنده استرس زیادی وارد می‌کنند که احتمال سکته را افزایش می‌دهند.

این پرندگان کرچ نمی‌شوند، پس برای جوجه کشی قرقاول بهتر است، از دستگاه مناسب و با کیفیت استفاده کنید. جوجه کشی قرقاول ۲۳ – ۲۵ روز طول می‌کشد. همچنین معمولا دما و رطوبت مورد نیاز برای جنین و جوجه قرقاول در داخل کابین دستگاه، در همه‌ی نژاد ها یکسان است.

تفاوت های نر و ماده

جنس نر و ماده این پرنده به کل با یکدیگر متفاوت بوده و هر کدام پر های رنگی مخصوص به خودشان را دارند. دم بلند و رنگین و پر های عمدتا سبز رنگ بیان کننده جنس نر این پرنده هستند. اما جنس ماده اغلب پرهایی به رنگ نخودی تیره و با لکه های قهوه ای فراوان داشته و دم آن نیز از جنس نر کوتاه تر است.

جنس نر هنگامی که هیجان زده می شود در زیستگاه خود به شدت صدا و نویز ایجاد می کند. نر ها ۸۸ سانتیمتر و ماده‌ ها بین ۵۳ تا ۶۲ سانتیمتر طول دارند. سر این پرنده به رنگ سبز براق و پوست برهنه دور چشمانش قرمز روشن است.

سر و گردن در قرقاول امریکایی مقداری سبز با حلقه سفید دور گردن کشیده شده است. قرقاول نر جیغ می کشد و بسته به نژاد این صدا متغیر می باشد. وزن میانگین قرقاول نر، ۲ تا ۴ کیلوگرم و وزن جنس ماده ۱.۵ تا ۳ کیلوگرم متغیر می‌باشد.

پرورش و تکثیر قرقاول

قرقاول از جمله پرندگان بومی و نادر در ایران است که در مراتع و بوته‌ زارها زندگی می‌کند. در گویش های محلی این پرنده را تورنگ یا تیرنگ می نامند که معنای آن با توجه به شکل طاهری زیبا و رنگارنگ این جانور بسیار سازگار است. قرقاول در ایران به عنوان یکی از خوش سیما ترین پرنده ها محسوب می شود و به خاطر رژیم غذایی متشکل از دانه و حشرات، در سالم ماندن مزارع از آفات گوناگون تاثیرگذار است. به این موضوع توجه کنید که سود پرورش قرقاول زیاد بوده و هرچه بهتر و بیشتر در این زمینه اطلاعات داشته باشید، می‌توانید درآمد بیشتری کسب کنید.

پرورش سنتی قرقاول

امروزه پرورش سنتی قرقاول عمومیت پیدا کرده و تقریبا در کل نقاط جهان به دنبال پرورش سنتی قرقاول در منزل و باغ شخصی هستند. همچنین در ایران بدنبال کم شدن جمعیت این پرنده، علاقمندان با تهیه دستگاه جوجه کشی اقدام به گسترش این گونه کرده‌اند که هم بصورت صنعتی و هم بصورت پرورش سنتی می‌توان از آن نگهداری کرد.

نگهداری و پرورش در منزل

مانند بسیاری از طیور در صورتی که شرایط لازم را فراهم کنید، می‌توانید اقدام به پرورش و نگهداری قرقاول در منزل کنید. توجه داشته باشید، همانطور که گفته شد حتما باید الزامات این کار را فراهم کنید تا از کاهش راندمان یا تلف شدن جوجه ها جلوگیری شود. همچنین فراموش نکنید که رسیدگی های ضروری آن را انجام دهید.

تغذیه قرقاول

جوجه قرقاول به منبع بی پایانی از غذا و انرژی نیاز دارد. مواد غذایی را می توانید از چندین شرکت آمریکایی و یا اروپایی معتبر به راحتی تهیه کنید. رژیم غذایی جوجه ها باید حدود ۳۰ درصد پروتئین های ضروری باشد تا رشد آن ها را تضمین کند. در این میان جیره های خمیری و کرامبل از سایر گزینه ها محبوبیت بسیار بیشتری دارند. در ضمن به این نکته توجه کنید که جوجه ها تا سن سه هفتگی قادر به خوردن و هضم پلت نیستند.

آب نیز طبیعتا از نیاز های حیاتی این پرنده به شمار می آید. برای آب دادن، باید دقت کنید که خنکی و تمیزی آب ملاک های مهم در این موضوع هستند. ابتدا می‌توان از سنگ های رنگین و سنگ مرمر در ظروف آب استفاده کرد تا از خیس شدن آنها در نتیجه ورود به داخل آبخوری جلوگیری کنید. محل قرار گرفتن آبخوری ها باید خارج از محل نصب مادر مصنوعی باشد. قرقاول در حال رشد به ۲ الی ۵ گالن آب نیاز دارد و اگر این تعداد ۲۰۰ عدد شود، بعد از دو هفته روزانه ۵ گالن آب نیاز دارند.

کانیبالیسم و پر کنی قرقاول این پدیده در صورت کمبود آب و مواد غذایی در میان پرنده رخ می‌دهد. به این صورت که در ازدحامشان تمایل شدیدی به پر کنی یکدیگر دیده می شود. وقتی این پدیده شروع شود دیگر متوقف نمی‌گردد. دقت کنید که استفاده از نور سفید در سالن پرورش امکان وقوع این حادثه را زیاد می‌کند.

گونه ‌های قرقاول در ایران

در دنیا انواع نژاد قرقاول دیده می‌شود، انواع این پرنده در ایران همه از یک گونه هستند. ولی با توجه به پراکندگی جغرافیایی و تفاوت های ظاهری برخی آنها را به ۴ زیر گونه تقسیم می‌کنند. این ۴ زیر گونه شامل قرقاول های ارسباران و دشت مغان، گونه های تالشی (از آستارا تا چالوس)، پرندگان گلستان از (قائم شهر تا گلستان) و قرقاول های سرخس و حوالی رودخانه مرزی هریرود می‌شوند.

مهم ترین هدف از رشد و پرورش این پرنده، افزایش جمعیت گونه های آن و رها کردن در مناطقی است که گونه های این پرنده به خاطر شکار بی رویه در معرض انقراض هستند. البته برای استفاده از تخم های نطفه دار و طبیعتا گوشت جانور نیز اقدام به نگهداری از آن می‌کنند. از طرف دیگر این پرنده زیبا را به باغ وحش ها می دهند تا سبب جذب توریست ها و گردش گرها شود.

اصول بهداشتی سالن پرورش قرقاول

راز سلامتی گله و موفقیت آمیز بودن یک دوره پرورشی سر زدن مداوم و رسیدگی فراوان به جانور است. برای نمونه دیدن ازدحام پرنده ها در یک نقطه خاص و یا با مشاهده تلفات و مرگ و میر غیر عادی و رفتار های خاص جانور می توان به چیز های خاص و نا خواسته پی برد و از ضرر و زیان های آینده جلوگیری کرد. این بررسیهای مداوم منجر به شناخت انواع بیماری های شده و درمان آن ها را راحت تر می‌کند.

برای هر چه بهداشتی تر شدن محیط و سالن پرورش باید مکان را با مواد خوب ضد عفونی کننده همواره تمیز و آلوده از ویروس نگاه دارید. برای اینکه بهتر سطح میکروب و باکتری را در قسمت های مختلف سالن بررسی کنید می توانید از دستگاه های باکتری سنج استفاده کرده و در صورت وجود مقدار زیادی میکروب، نقطه مد نظر را به خوبی استریل کنید.

بیماری های شایع در بین قرقاول ها تشابه بسیاری به مرغ ها دارند و اغلب اوقات بیماری های این دو جانور از یک نوع ویروس یا باکتری شایع می‌شود. بیشترین بیماری های رایج قرقاول ها کوکسیدیوز، آلودگی های انگلی، مسمومیت های قارچی و بوتولیسم است. درصورت مشاهده هر یک از نشانه‌های آلودگی، سریعا دامپزشکان را مطلع سازید.