مرغ و خروس ابریشمی (Silkie)

مرغ ابریشمی ( یا Silky Silkie) یکی از قدیمی ترین نژادهای جهان بوده و در اصل در چین پرورش داده شده اند. می‌توانید اطلاعات دقیقی را در نوشته های چینی باستانی درباره این پرندگان بیابید. بسیاری از فرهنگ‌های شرقی همگی متقاعد شده بودند که مرغ و خروس ابریشمی دارای قدرت دارویی فراتر از سایر نژادهای مرغ هستند.

جالب اینجاست که این باورها از طریق مطالعات علمی اخیر نیز توجیه شده‌اند. مرغ Silkie کارنوزین تولید می‌کند که یک آنتی اکسیدان هاست. آنها بیش از هر نژاد مرغ دیگری این ماده را تولید کرده و آن را در ماهیچه های خود ذخیره می کنند. به همین دلیل است که آنها اغلب به عنوان غذای سالم مصرف می‌شوند. کارنوزین هم در طب مدرن و هم در طب شرقی چین برای تحریک سیستم ایمنی استفاده می‌شود.

همچنین نشان داده شده است که باعث بهبود حافظه، بهبود خلق و خو، جلوگیری از پیری و حفظ بینایی نیز می‌گردد. این طیور قبل از اواسط قرن بیستم توسط انجمن مرغداری آمریکا نژاد استاندارد به رسمیت شناخته شدند. همچنین تا به امروز به طور طبیعی در حال جفت گیری هستند. آنها می‌توانند زندگی طولانی و سازنده ای در فضای باز داشته باشند و رشد آرامی نیز دارند. این پرنده بسیار قدیمی بوده و از گذشته های دور پرورش مرغ ابریشمی انجام می‌شده است.

تاریخچه نژاد ابریشمی

اگرچه آنها برای هزاران سال در چین بوده اند، اما بازرگانان آنها را تنها در دهه ۱۸۰۰ به اروپا معرفی کردند. با توجه به ظاهرشان، آنها به پرندگان جدیدی تبدیل شده و به سرعت محبوب شدند. به همین دلیل تنها اندکی پس از معرفی مرغ و خروس ابریشمی بود که مهاجران آنها را به آمریکا آوردند. این نژاد به دلیل محبوبیتی که دارند، همیشه خوب عمل کرده و در معرض خطر یا در خطر انقراض محسوب نمی شوند.

خلق و خو و رفتار مرغ ابریشمی

خصوصیات رفتاری مرغ ابریشمی بیش از هر چیز دیگری حتی پرهای مو مانندش آن را متمایز می‌کند. این پرندگان برخی از ملایم ترین و مطیع ترین مرغ هایی هستند که می توانید پیدا کنید. از آنجایی که آنها سال ها اهلی شده اند، سابقه ژنتیکی طولانی در زندگی به عنوان یک پرنده در بین انسان ها دارند. مرغ های سیلکی نژادی مطیع و دوستانه هستند، بنابراین نباید آنها را با سایر نژادهای مرغ که قاطعانه تر هستند نگه دارید.

اگر این کار را انجام دهید، متوجه خواهید شد که این پرندگان بیچاره اغلب در نهایت مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. به همین ترتیب، شما باید از نژادهای خاصی مانند رود آیلند رد، اجتناب کنید. تا زمانی که نژادهای دیگر آنها را مورد آزار و اذیت قرار ندهند، مرغ و خروس سیلکی به خوبی با مرغ های دیگر زندگی می‌کنند.

از نژادهایی که می توانید با آنها نگهداری کنید می‌توان به کوچین و مرغ لهستانی اشاره کرد. مرغ های ابریشمی دارای شخصیت فوق‌العاده ای هستند که آنها را تبدیل به پرنده ای عالی برای صاحبشان می‌کند. این طیور عاشق حمل و نقل یا در آغوش گرفتن شما هستند.

کرچی و تولید صدا

یکی از عوامل دیگری که ما را برای مرغ سیلکی محبوب می‌کند غریزه مادری آنهاست. سیلکی به عنوان مرغی فوق‌العاده و کرچ شناخته می‌شود، حتی گاهی اوقات وقتی تخمی برای نشستن وجود ندارد، کرچ می‌شود. اما، حتی زمانی که تخم‌های آن‌ها از تخم خارج شدند، مرغ ابریشمی به آموزش جوجه‌های کوچک خود ادامه می‌دهد. دیده شده است که آنها به جوجه های کوچک آموزش می‌دهند که چه چیزی بهتر است بخورند و از چه چیزهای مختلفی باید اجتناب کنند.

جوجه های سیلک نیز بسیار ساکت هستند. حتی وقتی صدایی تولید می‌کنند، آن را بی سر و صدا و با صدای ملایمی که با شخصیت آنها سازگار است، انجام می‌دهند. حتی در هنگام تخم گذاری نیز صدایی که تولید می‌کنند در مقایسه با دیگر مرغ ها، آرام تر می‌باشد.

همانطور که گفته شد، باید توجه داشته باشیم که در حالی که مرغ ها به ندرت صدا تولید می‌کنند، خروس ابریشمی همچنان بانگ خواهد داشت. بنابراین حتی اگر سطح سر و صدای آنها به طور کلی کمتر از سایر پرندگان باشد، اگر همسایه های نزدیک به محل نگهداری داشته باشید باز هم صدای خروس سیلکی میتواند آنها را آزار دهد.

خصوصیات ظاهری مرغ Silky

سر این مرغ ها باید کاکل داشته باشد و این کاکل تا حدودی شبیه به مرغ پولیش می‌باشد. اگر تاج داشته باشد، باید شبیه یک “گردو” باشد که ظاهری تقریبا دایره ای دارد. رنگ تاج باید سیاه یا به رنگ توت تیره باشد، توجه کنید که تاج هر رنگ دیگری بود، مرغ ابریشمی خالص نیست. این پرندگان دارای لاله گوش آبی فیروزه ای بیضی شکل و غبغب های تیره رنگ هستند.

همچنین منقار آنها کوتاه و در قاعده کاملاً پهن است و باید به رنگ خاکستری/آبی باشد. چشمانشان نیز به رنگ سیاه است. بدن مرغ سیلکی باید پهن و تنومند، پشت کوتاه و سینه پر باشد. آنها به جای چهار انگشت معمولی که در مرغ ها یافت می‌شود، پنج انگشت دارند و دو انگشت بیرونی، باید پر داشته باشند.

پاهای مرغ نژاد ابریشمی کوتاه و پهن و به رنگ خاکستری هستند و پرهای آنها نیز فاقد باربیسل می‌باشند (آنها قلاب هایی هستند که پرها را در کنار هم نگه می دارند)، از این رو ظاهر کرکی دارند. در واقع پرهای اصلی، درست شبیه به پایین جوجه های معمولی هستند. همچنین به دلیل اینکه پرها به هم چسبیده نیستند به این معنی است که نمی‌تواند پرواز کند.

به دلیل چسبیده نبودن پرها به یکدیگر، این طیور به راحتی خیس می‌شوند زیار پرهایشان ضد آّب نیستند. در نتیجه اگر به طور قابل توجهی خیس شوند، باید با حوله یا حتی سشوار آنها را خشک کنید. که اگر به طور منظم انجام شود از آن لذت می‌برند. زیر آن همه کرک، مرغ Silkie دارای پوست و استخوان سیاه است. متأسفانه، این ویژگی آنها را به یک غذای لذیذ در بخش‌هایی از خاور دور تبدیل می‌کند. از گوشت این پرنده در طب چینی نیز استفاده می‌شود. زیرا دو برابر بیشتر از سایر گوشت دیگر مرغ ها حاوی کارنیتین می‌باشد.

جوجه کشی مرغ ابریشمی

از آنجایی که این مرغ ها بیشتر به عنوان مرغ های زینتی شناخته می‌شوند، بنابراین تخم های آنها کم و با قیمت بالا در بازار موجود هستند. در نتیجه برای اینکه راندمان بالایی در جوجه کشی از تخم مرغ سیلکی داشته باشید، باید از دستگاه جوجه کشی استفاده کنید که راندمان بالایی داشته و می‌توانند هچ موفق را به شما تضمین دهند. زیرا در صورتی که در پایان دوره، هچ نا موفق و راندمان پایینی داشته باشید، ممکن است با ضرر روبرو شوید.

پیشنهاد کارشناسان مجموعه دی کیو شاپ به افرادی که قصد جوجه کشی با دستگاه از این پرنده را دارند، استفاده از دستگاه جوجه کشی داتیکس ۵ می‌باشد. دلیل این پیشنهاد هم راندمان بالا در جوجه آوری، استفاده از قطعات با کیفیت و اصل در تولید محصول و همچنین سیستم مهندسی شده پیشرفته است که سبب جوجه آوری با بیشترین راندمان ممکن می‌شود. برای تنظیم دما و رطوبت مورد نیاز نیز کافی است تا پارامتر ها را مانند جوجه کشی مرغ تنظیم کنید.

تخمگذاری مرغ سیلکی

این پرندگان معمولا بین ۷ تا ۹ ماهگی شروع به تخم گذاری می‌کنند. با این حال، گاهی اوقات دیرتر از این زمان شروع به تخمگذاری می‌کنند، بنابراین زیاد نگران نشوید. این نژاد زیبا نسبت به نژادهای معمولی که برای تخم گذاری در نظر گرفته شده‌اند کمی کوچکتر هستند. در نتیجه، تخم ابریشمی نیز به طور قابل توجهی کوچکتر از تخم مرغ هایی است که از سایر نژادها دریافت می‌کنید.

تخم هایی می ‌گذارند کرم رنگ هستند. آنها همچنین نسبت به مرغ های بومی که تخمگذار هستند نیز مقدار کمتری تخم تولید می‌کنند. این مرغ ها سالانه بین ۸۰ تا ۱۲۰ تخم می‌گذارند، که در هر هفته حدود ۲ تا ۳ تخم می‌شود. اگر هدف شما از پرورش مرغ ابریشمی، تولید تخم مرغ است نگهداری از آن گزینه مناسبی برای شما نیست. از آنجایی که تمایل به کرچ شدن دارند، تخم‌گذاری آنها اغلب قطع می‌شود. بنابراین اگر از کرچ شدنشان جلوگیری کنید، ممکن است آنها را مجبور کنید تخم بیشتری بگذارند.

پرورش مرغ ابریشمی

اگر به نگهداری و پرورش مرغ و خروس ابریشمی علاقه دارید باید هدف از پرورش آن را بدانید. این پرنده به عنوان مرغ گوشتی پرورش نمی یابد زیاد نمی‌توان حجم زیادی گوشت تولید کند. همچنین به دلیل دارا بودن گوشت و استخوان سیاه و تیره زیاد مورد علاقه عموم مردم قرار نمی‌گیرد. تنها مناطقی در خاور دور از خوردن آن استقبال می‌کنند.

همچنین تخم گذار خوبی نیز نبوده و تنها در سال می‌تواند بین ۸۰ تا ۱۲۰ تخم بگذارد. در نتیجه تنها هدف از پرورش مرغ و خروس ابریشمی، نگهداری و خرید و فروش به عنوان پرنده زینتی و نمایشی است. پس تنها سودی که پرورش دهنده می‌تواند از پرورش این حیوان به دست آورد، فروش جوجه، تخم های نطفه دار و همچنین پرنده مولد است که به دلیل زینتی بودن، قیمت بالایی دارند.

اما قبل از پرورش نیز باید نکاتی را در مورد نحوه نگهداری آنها بدانید. مرغ های Silky با وجود پرهای کرکی خود، سرما را نسبتاً خوب تحمل می کنند. اما تحمل رطوبت برایشان دشوار و نشدنی است. اگر آب و هوای محل نگهداری در زمستان ها، بسیار سرد و یخبندان است، بهتر است با ایجاد سیستم های گرمایشی مناسب، دمای مناسب و مورد علاقه آنها را ایجاد کنید.

آنها مشکلی با محصور بودن در یک محیط ندارند، اما اگر به آنها اجازه دهید گردش دهید، خوشحال می‌شوند. در این صورت باید توجه کنید که منطقه ای که برای گردش و تامین غذای آنها در نظر گرفته شده باید یک “منطقه امن” باشد. زیرا آنها نمی‌توانند برای فرار از شکارچیان پرواز کنند.