قو سیاه (Black Swan)

Cygnus atratus که معمولاً به عنوان قوی سیاه شناخته می‌شود، بومی استرالیا (از جمله تاسمانی) است و به نیوزیلند، اروپا و آمریکای شمالی معرفی شده است. قو سیاه (Black Swan) عمدتاً در تالاب های جنوب استرالیا یافت می‌شود و از رفتن به مناطق استوایی شمالی اجتناب می‌کند.

آنها همچنین می توانند در بقیه مناطق جنوبی استرالیا و در جنوب شرقی تاسمانی نیز زندگی کنند. پس از معرفی این پرندگان به عنوان حیوان خانگی به اروپا، اکنون می‌توان قوی سیاه را در طبیعت آنجا نیز پیدا کرد.

قوی سیاه تنها قوی تماماً سیاه رنگ در جهان است.

در قوهای سیاه بالغ بدن بیشتر سیاه است، به استثنای نوک بال های سفید پهن که در هنگام پرواز قابل مشاهده هستند. منقار این پرندگان به رنگ نارنجی مایل به قرمز تیره است که نوک آن کم رنگ تر بوده و نوار سفید باریک مشخصی به سمت انتها دارد. پرندگان جوان‌تر رنگ خاکستری‌تری دارند و نوک بال‌هایشان سیاه است. همچنین ماده های بالغ کوچکتر از قوهای سیاه نرها هستند.

خصوصیات فیزیکی قوی سیاه

قوها بزرگترین پرندگان آبزی هستند. نزدیکترین بستگان قوهای سیاه، قوهای لال (Cygnus olor) می‌باشند. قو سیاه (Black Swan) دارای ظاهر قو کلاسیک با گردن بلند قوس دار و ابروهای برجسته است. همانطور که از نام آن مشخص است آنها عمدتا سیاه هستند. البته برخی از پرهای بال آنها سفید رنگ می‌باشند. آنها همچنین دارای عنبیه های قرمز یا صورتی و منقارهای قرمز رنگی با خط سفید هستند.

جوجه قوی سیاه، قهوه‌ای مایل به خاکستری با پرهایی با نوک روشن و منقاری با رنگ روشن‌تر است. مانند بسیاری از پرندگان، دو شکلی جنسی وجود دارد که در آن نر کمی بزرگتر از ماده می‌باشد. هنگامی که آنها به طور کامل رشد می‌کنند طول آنها بین ۱۱۰ تا ۱۴۰ سانتی متر و وزن آنها نیز بین ۳۷۰۰ تا ۸۷۵۰ گرم می‌باشد. طول بال ها نیز بین ۱۶۰ تا ۲۰۰ سانتی متر است.

تولید مثل قو سیاه

قوهای سیاه تک همسر هستند و اغلب جفت یکسانی برای زندگی دارند. آنها محلی و قلمرو دار بوده و هنگام جفت گیری به صورت جفت انفرادی با یکدیگر می‌مانند، اما اگر یکی از جفت ها بمیرد، جفت باقی مانده مجدد اقدام به جفتگیری می‌کند. رفتار تهدید آمیز قوهای سیاه شبیه قوهای لال (Mute Swan) است.
هر دو شروع به بال زدن کرده و بال‌هایشان را با دو یا سه ضربه تکان می‌دهند و به دنبال آن صدا تولید می‌کنند. با این حال، بال‌های قوهای سیاه صدای بلندتری نسبت به قوهای لال دارند. همچنین موضع ایستاده آنها نیز با یکدیگر متفاوت است. قوهای سیاه گردن خود را پایین نگه داشتن منقارشان راست نگه داشته و با نقطه ای از منقار رو به پایین و پرهایشان را ژولیده نگه می‌دارند.

یکی از چیزهای جالب در مورد رفتار خواستگاری قوهای سیاه “مراسم پیروزی” است. این رفتار برای تقویت پیوندهای جفتی بین جفت، بین والدین و بچه قوها و برای نمایش های تهدیدآمیز قلمرو ها استفاده می‌شود. قو نر با بال و چانه بلند شده و به قوی ماده نزدیک می‌شود و در این حین مکرراً صدا تولید می‌کند. سپس ماده نیز همان عمل را برمی‌گرداند. پس از آن سر خود را به طور متناوب با حالت ایستاده پایین می‌آورند.

پس از این، پرندگان با گردن‌های دراز و نوک‌هایی به سمت بالا یکدیگر را صدا می‌زنند. بعد از آن گردن خود را با زاویه چهل و پنج درجه گرفته و منقارهای خود را به سمت پایین آورده و با زاویه قائم به صورت دایره ای شنا می کنند. این مراسم عمدتاً توسط نرها آغاز می‌شود و زمانی که قوهای بیشتری در اطراف وجود دارند، تعداد آنها افزایش می‌یابد.

فصل تولید مثل از اواسط بهمن تا شهریور ادامه دارد. معمولا ماده (گاهی اوقات هم نر) لانه ای از چوب ها، برگ های مرده و زباله ها را به صورت تپه ای شناور در بالای آب می‌سازد. هر ماده ممکن است بین ۵ تا ۶ تخم بگذارد که تخم ها را با فاصله یک روز از هم می‌گذارند.

جوجه کشی قوی سیاه (Black Swan)

یک دوره جوجه کشی قوی سیاه بین ۳۵ تا ۴۸ روز می‌باشد. نرها نیز برای کمک به ماده در جوجه کشی شناخته می‌شوند. جوجه های تازه هچ شده زودرس هستند اما به مدت ۲ تا ۳ هفته پس از جوجه ریزی در لانه پرورش می‌یابند. آنها از ۱۵۰ تا ۱۷۰ روز پس از جوجه ریزی پرهایشان درآمده و می‌توانند پرواز کنند. جوجه ها حدود ۹ ماه در گروه های خانوادگی باقی می‌مانند و در حدود ۶ ماهگی قادر به پرواز هستند. جوجه ها در ۱۸ تا ۳۶ ماهگی از نظر جنسی بالغ می‌شوند. قوهای سیاه جوان به مدت یک تا دو سال قبل از شروع تولید مثل به گله های جوان می‌پیوندند.

قوهای سیاه می‌توانند در طول فصل تولید مثل به طور مکرر این کار را انجام دهند. هم قوهای سیاه نر و هم ماده، تخم ها را جوجه کشی می‌کنند. جوجه ها زودرس (تازه از تخم بیرون آمده‌اند)هستند و بلافاصله پس از جوجه ریزی می‌توانند شنا کرده و تغذیه کنند. آنها ممکن است هنگامی که والدین به آبهای عمیق می‌روند، بر پشت آنها سوار شوند. جوجه ها می توانند در ۲ ماهگی پرواز کنند اما تا فصل تولید مثل بعدی در گروه خانواده باقی می‌مانند. قوهای سیاه نوجوان اغلب تا زمانی که جفتی پیدا کنند، تشکیل گله می‌دهند.

عادات غذایی

این پرندگان شاخ و برگ های زیر آب را می‌خورند. آنها به کمک گردن بلند خود به زیر آب رفته و از آنها تغذیه می‌کنند. این طیور گیاهخوار بوده و گیاهان را در آب یا روی زمین در مراتع یا در زمین های کشاورزی می‌خورد. برخی از گیاهان آبزی معمولی که از آنها تغذیه می‌کنند عبارتند از: تیفا، پوتاموگتون، میریوفیلوم، روپیا و جلبک، البته گاهی از حشرات نیز تغذیه می‌کنند.