آشنایی با روش های جوجه کشی شاهین

در این مقاله می خواهیم روش های جوجه کشی شاهین را برای شما توضیح دهیم. اما قبل از هر چیز لازم است تا بیشتر با خصوصیات این پرنده‌ی شکاری آشنا شویم. شاهین ها معمولا از پرندگان و پستانداران کوچک تر تغذیه می کنند. این پرنده معمولا در سن ۲ الی ۳ سالگی به سن بلوغ رسیده و توانایی تولید مثل خواهد داشت. جفت های شاهین معمولا تمام طول عمر را با یکدیگر سپری خواهند کرد و هر ساله نیز برای تولید مثل بار دیگر به لانه‌ی قبلی خود برمی گردند.

جوجه کشی شاهین

این پرنده به طور معمول از فضا های ایجاد شده در صخره ها برای لانه سازی استفاده می کند. همچنین در شهر ها نیز سعی می‌کند تا ساختمان های بلند را برای لانه سازی انتخاب کند. پرنده ماده هر ساله ۳ الی ۴ تخم می گذارد. فصل تخم گذاری شاهین زمستان بوده و پرنده ی ماده برای جوجه آوری باید ۲۹ الی ۳۲ روز روی تخم ها بخوابد.

پس از خروج جوجه ها از تخم، حدود ۳۵ الی ۴۲ روز زمان لازم است تا جوجه ها تا حد مناسبی رشد کنند. هر چند که جوجه ها تا دو ماهگی پدر و مادر خود را ترک نمی‌کنند. سیستم متابولیک بدنی شاهین ها باعث می شود تا این پرندگان تیز پرواز شکاری، بیشتر از دیگر گونه های هم جثه‌ی خود غذا مصرف کنند. نکته‌ی قابل توجه درباره متابولیک پرنده شاهین این است که قلب آنها در هر دقیقه حدود ۶۰۰ الی ۹۰۰ بار می تپد.

وظیفه‌ی تامین غذای ماده و جوجه ها بر عهده‌ی شاهین نر می باشد.

جوجه کشی شاهین به صورت مصنوعی

جوجه کشی شاهین در مواردی به صورت مصنوعی رخ می دهد. در این روش جوجه آوری شاهین سعی می شود تا پرنده ها فرد پروش دهنده را مشاهده نکنند تا از عادت کردن آنها به انسان جلوگیری شود. دلیل جوجه کشی شاهین به صورت مصنوعی بیشتر به علت آن است که در طبیعت جوجه ی شاهین در برخی موارد توسط پرندگان دیگر دزدیده شده و همین امر باعث کاهش جمعیت آنها می شود.

عمر متوسط این پرندگان شکاری حدود ۸ الی ۱۰ سال می باشد که در برخی موارد طول عمر ۲۰ ساله نیز برای آنها گزارش شده است. جوجه کشی شاهین با دستگاه جوجه کشی و به صورت مصنوعی نیز صورت می گیرد که در برخی موارد فرایند موفقی نیز بوده است. در محدوده ی جغرافیایی ایران تعداد کمی از شاهین ها در مناطقی مثل آذربایجان،گیلان ، مازندران، و مناطق جنوبی کشور به صورت آزاد زندگی می کنند.

نکات مهم نگهداری از شاهین

نگهداری و پرورش پرندگان شکاری مانند شاهین نیازمند رعایت اصول و مراقبت کردن بیشتری می باشد. این پرندگان به دلیل اینکه وحشی هستند، با دیگر طیور پرورشی تفاوت های بسیاری دارند. در نتیجه باید قبل از اقدام به پرورش، حتما درباره رفتار های آنها مطالعه کافی را داشته باشید.

دقت داشته باشید که رژیم غذایی پرنده شاهین و دیگر پرندگان شکاری، از گوشت حیوانات تشکیل می‌شود. پس سعی کنید از دادن میوه ها و دان دیگر طیور به آنها خودداری کنید. البته معمولا پرورش و نگهداری این جانداران در بسیاری از کشورها ممنوع می باشد. از این جهت تنها افرادی مجوز پرورش و نگهداری شاهین و پرندگان شکاری را دارند که آموزش های لازم را دیده و در این راه تجربه کافی داشته باشند.

شرایط نگهداری از شاهین

برای اینکه بتوانید شرایط نگهداری از شاهین و پرنده های وحشی و شکاری را داشته باشید، باید فضای بزرگی را برای آنها تدارک ببینید. محیط های کوچک و قفس، می‌تواند به این حیوانات صدمه بزند، پس به هیچ وجه توصیه نمی شوند. فراموش نکنید که برای تامین غذا، نباید از مواد گوشتی با ارزش پایین و ضایعات گوشت حیوانات استفاده کنید. تنها از گوشت تازه و حیوانات مرده مانند گنجشک، پرنده های کوچک، موش و … استفاده کنید.