تاریخچه شتر مرغ

تاریخچه شتر مرغ : طبق اطلاعات به دست آمده ،گونه شتر مرغ در حدود یک میلیون سال پیش به منطقه قاره آفریقا مهاجرت کرده است .با این حال تا چندی پیش هم در سوریه و فلسطین و عربستان شترمرغ مشاهده می شد . قبل از دوران مسیحیت در مناطقی همچون آفریقای شمالی و خاور نزدیک شترمرغ از لحاظ پر ، گوشت و تخمش اهمیت داشت . تصاویری از شتر مرغ متعلق به ۷۰۰۰ سال پیش ، در منطقه صحرای بزرگ آفریقا مشاهده شده که این خود بیانگر این است که اولین تماس مابین انسان و شترمرغ مربوط به عصر حجر می باشد.

البته کاربرد این حیوان در اروپا و رم و یونان در حدود قرن ۱۸ و تا اواخر آن ، بیشتر به خاطر پرهای بسیار زیبایی که برای تزئین کلاه و از پوست بدنش به عنوان چرم برای درست کردن لباس های جنگی استفاده می شد، اهمیت  بسیاری داشت .ولی در بین سال های ۱۸۳۰ تا ۱۸۴۰ محصولات شترمرغ در اروپا بیشتر مورد استفاده قرار گرفت تا جایی که حدود میانه قرن ۱۹ تقریبا ۸۰ راس از شترمرغ های وحشی در آفریقای جنوبی در مزارع نگهداری می شد .

اما به طور کلی پرورش و نگهداری صنعتی شترمرغ به صورت گسترده در بین سال های ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۵ با استفاده از تورهای آهنی برای احاطه چراگاه ها ، ایجاد آبشخوری ها ، دستگاه جوجه کشی آغاز شد. خوشبختانه درخواست گوشت آن در بازار روز به روز افزایش یافت .از خصوصیات بدنی شتر مرغ می توان گفت که فاقد ستیغ استخوان سینه است و به دلیل عدم قدرت پرواز جزء پرندگان سینه پهن به شمار می آیند .

خصوصیات شتر مرغ

در حال حاضر حدود ۵ نوع شتر مرغ به لحاظ نداشتن قدرت پرواز و خصوصیاتی شبیه به شتر مرغ که علاوه بر شتر مرغ ، ناندوسی ، کاسوواری ، موسی ، کیوی ،م رغ آشتیس شناخته شده اند.در ادامه ، ماهیچه سینه شتر مرغ به خوبی رشد  نکرده و استخوان ترقره ندارد.از این رو استخوان سینه تنها به عنوان تکیه گاه و حفاظت در برابر برخورد با موانع کاربرد دارد.

شاه بال های این پرنده به علت عدم پرواز ، تبدیل به پرهای زینتی می شوند و و برعکس سایر پرندگان هر دو انگشت اولی پاهایشان دارای چنگال است .گیاه خوارند و سیستم گوارشی شبیه به اسب دارند.سیستم گوارشی آن به طوریست که با کمک روده کور که در حدود ۸۰ سانتی متر طول دارد، در مدت زمان ۳۰ الی ۳۶ ساعت ،سلول های سلولزی ساقه گیاهان را هضم می کند .

علاوه بر گیاهان ،خوردن حشرات ،سوسک ها ،مارمولک های کوچک هم جزء زنجیره غذایی شترمرغ محسوب می شوند .نا گفته نماند که معده اش از دو بخش تشکیل شده و فاقد چینه دان می باشد .

ویژگی های دیگر شترمرغ ها

از ویژگی های بارز دیگر شترمرغ نیز رنگ های متفاوت پرهای آن هاست ، پر های شترمرغ نر سیاه و سفید اند درحالی که پرهای شتر مرغ ماده خاکستری و قهوای رنگ می باشند. همچنین پر های جوجه های آن قهوه ای سیر با خط ها و یا نقطه هایی به رنگ قهوه ای روشن شناخته شده است.که در فصل جفتگیری می توان به خوبی شاهد تغییر رنگ اطراف منقار و استخوان پاهایشان به رنگ قرمز بود.

امروزه شترمرغ ها را به ۴ دسته که دسته اول شامل شترمرغ  آفریقای شمالی به نام کاملوس، دسته دوم گونه آفریقای شرقی به نام ماسایی ، دسته سوم گونه سومالی  مولیبدوفانسی ،دسته چهارم  گونه آفریقای جنوبی به نام  استرالیس   تقسیم بندی  می شوند . دو دسته اول و دوم در دسته شترمرغ های گردن قرمز می باشند و دو دسته سوم و چهارم در گروه شترمرغ های گردن آبی هستند که به  رنگ آبی روی پوستشان به خوبی مشهود هستند.

در فرهنگ آمریکایی مخلوطی از نژاد آفریقای شمالی و آفریقای جنوبی به  عنوان شتر مرغ سیاه آفریقایی مشهور است که این نژاد به دلیل سهولت در پرورش و نگهداری ،مرغوبیت پرهایش ،مدت زمان ۲ سال برای بالغ شدن و بالا بودن میزان تخم گذاری خود را از ۴ نوع دیگر شترمرغ های وحشی جدا می کنند . گونه استرالیس جزء کوچکترین شترمرغ از نظر جثه و گونه کاملوس بزرگترین نوع شتر مرغ هستند .

نژاد کاملوس در شبه جزیره عربی ،سوریه و در منطقه آفریقای شمالی و همچنین شمال صحرای آفریقا دیده شده و نژاد مولیبدوفانس در شرق آفریقا ،نژاد ماسایی در کنیا تا صحرای زرنگتی ،نژاد استراایس در جنوب آفریقا تا زیمباوه یافت می شوند .