اهمیت استفاده از آنزیم ها در جیره پرندگان
آنزیم ها در جیره پرندگان : بخش اعظم هزینه تولید گوشت و تخم نطفه دار و خوراکی مربوط به تغذیه می باشد و اهمیت استفاده از آنزیم ها در جیره پرندگان در تولیدات پرندگان مربوط می باشد ، که با کمبود آنزیم و عدم هضم و جذب دان پلیت توسط پرنده ، تولید به نسبه کاهش می یابد. هرگونه بهبود در عملکرد که می تواند به جیره مربوط باشد همواره تاثیر عمیقی بر سود دهی دارد . امروزه ، صنعت طیور با چالش قیمت بالای اقلام خوراکی مواجه است. به علاوه کمبود خوراک متدوال برای استفاده در جیره پرندگان نیز وجود دارد و تلاش می شود که از منابع خوراکی دیگری به جای اقلام خوراکی رایج استفاده گردد.
واضح است که ارزش غذایی غلات ، نظیر جو ، یولاف ، چاودار و گندم تحت تاثیر اثرات نامطلوب حضور پلی ساکارید های غیر نشاسته ای ویژه ای در اندوسپرم دیواره های سلولی قرار می گیرد. طیور خانگی ائم از مرغ بلدرچین ، غاز و اردک و قرقاول بدلیل حجم بالای پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای در جیره کار هضم و جذب را با مشکل روبرو می سازد و حتما باید از آنزیم های خوراکی در تغذیه استفاده شود. به منظور خنثی کردن اثرات مضر چنین ترکیباتی ، آنزیم های خوراکی به جیره افزوده می گردند تا ارزش غذایی جیره را بهبود داده ، پرورش طیور را از نظر اقتصادی مقرون به صرفه کرده و آلودگی محیطی را کاهش دهند .
آنزیم ها در جیره پرندگان
استفاده از اقلام خوراکی که توسط دستگاه گوارش طیور خوب هضم نمی شوند نه تنها باعث عملکرد ضعیف آنها می شود بلکه منجر به رشد بیش از حد باکتری ها می گردد، زیرا خوراک هضم نشده یک سوبسترای بالقوه برای تخمیر باکتریایی است و منجر به اختلالات و بیماری های روده می گردد. برای غلبه بر اثرات بیماری از آنتی بیوتیک ها و دیگر آنتی بیوتیک ها و دیگر ترکیبات ضدمیکروبی استفاده می گردد.
آنزیم های اگزوژنوس پراکندگی عملکرد پرندگان را به وسیله عمل روی سوبستراهای ویژه کاهش می دهند و کارایی هضم، جذب و استفاده از مواد مغذی را بیشتر می کنند. آنزیم ها با تخریب دیوراه سلولی غلات و حبوبات ، مواد مغذی درون آن ها را آزاد کرده و در دسترس طیور قرار می دهند و طیور را قادر می سازند که پتانسیل بالای خود را جهت رشد مناسب آشکار سازند.
کربوهیدرات ، پروتئین و چربی خوراک می تواند وسیله عمل آنزیم های آندوژنوس تولید شده توسط پرنده هضم گردد. اما اجزای غیر قابل هضم حاضر در کربوهیدرات ها که به عنوان پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای شناخته می شوند، به علت غیرقابل دسترس بودن آنزیم های خاص نمی توانند هضم گردند.
استفاده از آنزیم ها در تغذیه پرندگان
اگر چه ، باکتری های حاضر در روده بزرگ ( اساسا” در سکوم ها ) آنزیم هایی تولید می کنند که مواد مغذی غیرقابل هضم را به گازها و اسیدهای چرب فرار تخمیر می کنند و به علت فقدان اکسیژن در مجاری سکوم و رکتوم قندهای حاصل اکسید نمی شوند. تخمیر مواد مغذی هضم نشده به وسیله میکروب ها در قسمت خلفی لوله گوارش ، گازهای ویژه ای را تولید می کند که باعث ناراحتی های گوارشی می گردد. بنابراین پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای باید قبل از ورود به سکوم ها به مواد مغذی قابل هضم شکسته شوند . آنزیم های اگزوژنوس جهت هیدرولیز این ترکیبات و عوامل ضدمغذی دیگر نظیر فتیات موجود در اقلام خوراکی ضروری هستند.
