انواع نژاد قرقاول

قرقاول ها گونه ای از پرندگان رنگارنگ و زیبا مانند طاووس هستند. این پرندگان به شدت دو شکل جنسی هستند، یعنی تفاوت های ظاهری در بین جنس نر و ماده بسیار زیاد است و این ویژگی در انواع نژاد قرقاول دیده می‌شود. به این صورت که قرقاول های نر بزرگ تر بوده و با پرهای رنگارنگ و درخشان، پرز های روی گوش، پنجه و دم بلند در مقایسه با ماده ها که دارای پرهای مات و تیره و غیر تزئینی بوده، تفاوت هایی دارند. به صورت رسمی اینطور به نظر می آید که نژاد های زیادی از قرقاول ها وجود ندارد.

تمامی نژاد های قرقاول سیستم جفت گیری چند ضلعی دارند که متکی به نرهایی است که از منطقه جفتگیری خود دفاع می‌کنند. به این معنا که در طول فصل تولید مثل در اوایل بهار، برای تحت کنترل گرفتن ماده هایی با کیفیت بالا و دفاع در برابر جفت گیری و شکار، نر ها مشغول هستند. ماده ها کاملا آزاد هستند تا بین قلمرو های مختلف نر ها حرکت کرده و به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، جفت با کیفیت و منطقه بهتر با منابع بیشتر را برای زاد و ولد انتخاب کنند. در این مطلب از دی کیو شاپ به معرفی انواع قرقاول ها پرداخته و در مورد هرکدام توضیح مختصری می‌دهیم.

قرقاول مالزیایی malacense Polyplectron

قرقاول مالزیایی با نام قرقاول طاووسی مالایی و قرقاول کاکل دار طاووس نیز شناخته می‌شود. این قرقاول ها همان طور که از نامشان پیداست بومی کشور مالزی هستند. قرقاول طاووسی مالزی از خانواده قرقاولهای طاووسی بوده و با نژادهای قرقاول طاووسی پالوان و جرمین و برنی خویشاوندی نزدیک دارد.

قرقاول نژاد گوش دار آبی blue eared pheasant

نژاد گوش دار آبی با نام علمی(auritum Crossoptilon) بومی جنگلهای کوهستانی مناطق مرکزی کشور چین یکی دیگر از انواع نژاد قرقاول می باشد. گوش دار آبی از دسته قرقاولهای گوش دار مانند قرقاول گوش دار سفید(white eared pheasant) و قرقاول گوش دار قهوه ای(brown eared pheasant) می باشد. از خصوصیات منحصربه فرد خانواده قرقاولهای گوش دار شباهت بین دو جنس نر و ماده آنها است.

قرقاول نژاد گوش دار قهوه ای brown eared pheasant

قرقاول گوش قهوه ای (Crossoptilon mantchuricum)، بومی جنگل های کوهستانی چین است. با توجه به جمعیت ایزوله، جنگل زدایی و شکار غیرقانونی، قرقاول گوش قهوه ای به عنوان نژاد آسیب پذیر در لیست قرمز IUCN از گونه های در معرض خطر ارزیابی می‌شود. این دسته از قرقاول بزرگ می‌تواند از ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر طول داشته باشد. نرها و ماده ها تقریباً یکسان بوده و تنها تفاوت در اندازه آنها است، زیرا ماده به طور کلی کوچکتر می‌باشد. از خصوصیات منحصر به فرد قرقاول گوش دار قهوه ای شباهت ظاهری یکسان بین دو جنس نر و ماده این نژاد است، این خصوصیت مشترک بین نژادهای مختلف خانواده قرقاولهای گوش دار است. به قرقاول گوش دار قهوه ای قرقاول منچوری یا منشوری نیز گفته می‌شود.

جزء خانواده قرقاول های گوش دار و از خویشاوندان نژاد گوش دار آبی (blue eared pheasant) و گوش دار سفید (white eared pheasant) است. این پرنده دارای پرهای قهوه ای روشن بسیار زینتی آن است. این نژاد دارای تاجی سیاه و پرهای بلند گوش های سفید خامه ای می‌باشد. پوست و پاهای به رنگ برهنه قرمز زرشکی بوده، اما این پرنده بیشتر به خاطر گونه های برجسته سفیدش که از قاعده منقار کشیده شده و تا حدودی شبیه سبیل های برآمده است، قابل توجه می‌باشد. پشت آن به رنگ کرم روشن و نوک پرهای دم به رنگ مشکی است. این پرها بسیار پهن هستند و به طور کلی بالا نگه داشته می‌شوند تا یک قوس زیبا از برگ های کرکی ایجاد کنند.

قرقاول نژاد گوش دار سفید white eared pheasant

گونه گوش دار سفید با نام علمی (crossoptilon Crossoptilon) از خانواده قرقاولهای گوش دار، گوش دار آبی (blue eared pheasant) و قرقاول گوش دار قهوه ای(brown eared pheasant) گونه ای دیگر از انواع نژاد قرقاول می‌باشد. نژاد گوش دار سفید خود شامل زیر گونه هایی می‌شود که در ادامه توضیح می‌دهیم. گوش دار سفید Drouynii که در شرق تبت یافت می شود. نژاد سفید dolani که در غرب چین (جنوب شانگهای) زندگی می‌کند. گوش دار سفید crossoptilon که در غرب چین (غرب سیچوان)، جنوب شرقی تبت و شمال شرق هند یافت می شود.گوش دار lichiangense که در جنوب و مرکز چین است و زیر گونه harmani که برخی آن را گونه ای مجزا دانسته و محل زندگی اش در جنوب غرب و جنوب مرکزی تبت چین و شمال اروناچال پرادش هند است.

قرقاول چیر Cheer or Wallich’s Pheasant

این گونه همچنین به عنوان قرقاول Wallich نیز شناخته می‌شود. این نام به افتخار گیاه شناس Nathaniel Wallich انتخاب شده است. نام اصلی آن (Cheer) از درخت کاج چیر که در مکان های پرورش آن یافت می‌شود گرفته شده است. این قرقاول کمیاب در ارتفاعات و بوته‌ زارهای هیمالیای غربی از شمال پاکستان، از طریق کشمیر تا هیماچال پرادش، اوتار پرادش، هند و از شرق تا مرکز نپال، در ارتفاعات ۱۵۰۰ تا ۲۷۰۰ متری یافت می‌شود. قرقاول های چیر مانند سایر قرقاول ها رنگ روشن نداشته و بر خلاف سایر گونه های قرقاول، هر دو جنس از نظر پر و بال مشابه هستند.

این قرقاول خاکستری قهوه ای، دارای دم نواری با تاج بلند و مشخص و همچنین پوست صورت قرمز است. طول نرهای این پرنده به طور متوسط ​​۱۱۸ سانتی متر و طول ماده ها ۷۰ سانتی متر می‌باشد. تعداد این گونه رو به کاهش است. در هند، اکثر جمعیت های شناخته شده قرقاول چیر اکنون در هیماچال پرادش محدود شده‌اند. ناگفته نماند که به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی رویه به دلیل گوست و پر ها، در خطر انقراض است.

قرقاول نژاد مسی copper pheasant

نام دیگر قرقاول مسی، Soemmering است. قرقاول مسی (copper pheasant) از دسته قرقاول های دم دراز به شمار رفته و از مهمترین نژادهای دسته دم دراز ها محسوب می‌شود. این پرنده با نام قرقاول دم دراز مسی نیز شهرت دارد. در ایران این نژاد قرقاول را با نام های (مسی و سیمین) می‌شناسند. شاید نام سیمین برگرفته از نام مسی باشد که در فارسی به سیمین ترجمه شده است. قرقاول مسی شامل پنج زیر گونه با نامهایscintillans ، soemmeringii  intermedius Soemmering  ijimae می‌باشد، که زیر گونه (ijimae) بسیار زیباتر بوده و دم بلندتری دارد.

قرقاول های مسی پرندگان بزرگی هستند که طول آنها به طور متوسط ​​تا ۱۳۶ سانتی متر می‌رسد. جنس نر این پرندگان دارای پرهای شاه بلوطی مسی غنی است، همچنین دارای منقاری مایل به زرد، عنبیه قهوه ای و پوست صورت قرمز می‌باشد. فقط نر دارای یک خار کوتاه روی پاهای خاکستری است. جنس ماده نیز پرنده ای قهوه ای رنگ است که قسمت بالایی آن قهوه ای مایل به خاکستری و زیر آن نوارهای قهوه ای تیره است.

قرقاول نژاد الیوت Elliot’s pheasant

یکی از انواع نژاد قرقاول، قرقاول الیوت (Syrmaticus ellioti) است. این پرنده همچنین به عنوان قرقاول پشت مشبک چینی یا قرقاول پشت مشبک شناخته می‌شود. نام آن یادآور پرنده شناس آمریکایی دانیل ژیرو الیوت (۱۸۳۵-۱۹۱۵)، نویسنده کتاب A Monograph of Phasianidae (1872) و یکی از بنیانگذاران اتحادیه پرنده شناسان آمریکا است.

قرقاول الیوت بومی جنوب شرق کشور چین و رودخانه یانگ تسه است. زیستگاه قرقاول الیوت شامل مناطق سرسبز، جنگلی و نیمه گرمسیری، کوه پایه ای و جنگلهای متراکم و درختان پهن برگ بین ارتفاع ۲۰۰ الی ۱۹۰۰ متر از سطح دریا می‌باشد. نژاد الیوت پرندگانی مقاوم بوده و به واسطه دم بلندی که دارد جزء دسته قرقاول های دم دراز به شمار می‌رود و به آن “قرقاول الیوت دم دراز” نیز می‌گویند. گونه الیوت به دلیل کاهش و از بین رفتن زیستگاه و شکار بی رویه در معرض انقراض می‌باشد.

قرقاول نژاد سیامی فایربک Siamese fireback pheasant

سیامی فایربک (Lophura diardi) نوعی قرقاول بومی آسیای جنوب شرقی بوده و می‌توان آن را در جنگل های پست کامبوج، لائوس، شرق تایلند و شمال ویتنام یافت. زیستگاه ترجیحی آنها شامل مناطق بسیار متراکم، رشد ثانویه، جنگل های همیشه سبز و بامبو و بوته ها در دشت ها و کوهپایه ها تا ارتفاع ۸۰۰ متر است. نرهای این پرنده معمولاً در جمع دو یا سه ماده یا در گروه های کوچکی که با یکدیگر آشنا باشند، پیدا می‌شوند. نام fireback به پرهای به رنگ زرد که در وسط پشت این پرنده است، اشاره دارد. قرقاول سیامی پرنده ملی کشور تایلند می‌باشد.

نژاد میکادو pheasant Mikado

قرقاول میکادو (دم دراز میکادو) جزء دسته قرقاولهای دم دراز محسوب می شود. این نژاد قرقاول بومی کشور تایوان است ، زیستگاه طبیعی این نژاد قرقاول شامل مناطق مرکزی تایوان و کوهستانهای پوشیده شده از درختچه های انبوه ، درختان بامبو و درختان سوزنی برگ در ارتفاع ۱۶۰۰ الی ۳۲۰۰ متر از سطح دریا می باشد. قرقاول میکادو از پرندگان دسته (gamebird) ، پرندگان زینتی در نظر گرفته می شود. این ماکیان پرنده ملی کشور تایوان می باشند.

نژاد سیلور نقره ای Silver Pheasant

قرقاول نژاد سیلور (نقره ای) بومی کشور چین، مناطق مرکزی کشور تایلند، غرب کشور کامبوج، کشور ویتنام، شمال شرق کشور برمه است. زیستگاه طبیعی قرقاول سیلور شامل مناطق با ارتفاع ۱۵۲۵ متر الی ۲۷۴۵ متر از سطح دریا و زمینهای پهناور، علفزارها و بوته زارها و مناطق جنگلی و صخره ای می‌باشد.

انواع قرقاول نژاد گردن حلقه ای Ring necked Pheasant

قرقاول نژاد گردن حلقه ای (رینگ نک / Ring necked Pheas) با نام علمی (Phasianuscolchicustorquatus) یکی از قدیمی ترین نژادهای قرقاول محسوب می‌شود. به این نژاد قرقاول ، قرقاول معمولی و قرقاول آمریکایی نیز گویند. تفاوت این نژاد قرقاول با قرقاول اصیل ایرانی در وجود طوق گردنی به رنگ سفید است، از این رو این نژاد را گردن حلقه ای می‌خوانند. قرقاول گردن حلقه ای خود شامل ۳ زیر گونه با نامهای قرقاول گردن حلقه ای تونگینزی، قرقاول گردن حلقه ای تایوانی و قرقاول گردن حلقه ای چینی می‌باشد.

انواع قرقاول نژاد سبز Green Pheasant

قرقاول نژاد سبز ( Green Pheasant ) با نام علمی (Phasianusversicolor) بومی کشور ژاپن است از این رو به آن قرقاول سبز ژاپنی نیز می گویند ، این قرقاول پرنده ملی کشور ژاپن محسوب می شود. این نژاد از ماکیان با نام قرقاول سبز کانادایی نیز شهرت دارند.

نژاد طلایی زرد – لیمویی Yellow Golden

قرقاول نژاد طلایی زرد (Yellow Golden) سویه تعغیر ژنتیکی یافته و جهش یافته از نژاد قرقاول طلایی چینی(بلژیکی) می باشد. این ماکیان را قرقاول لیمویی یا قرقاول لیمویی جنوب شرق آسیا نیز می‌گویند. قرقاول نژاد لیمویی در اواسط قرن بیستم توسط دانشمندی به نام پروفسور جی جی پرورش و تکثیر یافت.

نژاد طلایی Golden Pheasant

نژاد طلایی (Golden Pheasant) بومی مناطق جنوب شرق آسیا و کشور چین است، از این رو این نژاد را قرقاول جنوب شرق آسیا نیز می‌نامند. در بین مردم چین این ماکیان با نام مرغ طلایی شهرت دارند. نام علمی قرقاول طلایی چینی، Chrysolophuspictus است. قرقاول طلایی بین عموم مردم با نام قرقاول بلژیکی نیز شهرت دارد.

نژاد ریوز Reeve’s Pheasant

یکی دیگر از انواع نژاد قرقاول Reeve’s Pheasant است که خواستگاه اصلی قرقاول نژاد ریوز کشور چین قسمتهای مرکزی کشور چین است و زیستگاه طبیعی آنها شامل مناطق و نواحی جنگلی و کوهستانی می باشد.

قرقاول نژاد لیدی امهرست Lady Amherst’s Pheasant

آخرین گونه از انواع نژاد قرقاول که در این بخش معرفی می کنیم لیدی امهرست نام دارد، لیدی آمهرت گونه ای از قرقاول سانان و از راسته ماکیان به شمار می رود. این نژاد قرقاول بین مجموعه داران و فارم های نگهداری قرقاول و پرندگان زینتی در سراسر جهان، گونه ای شناخته شده است. قرقاول لیدی امهرست یا قرقاول نقره ای (Chrysolophus amherstiae) بومی جنوب غربی چین و تبت است. اما اکنون تعداد این نژاد با جمعیت وحشی در انگلستان رو به کاهش می‌باشد. این گونه نزدیک به قرقاول طلایی (Chrysolophus pictus) است. این گونه زیبا معمولاً در شب ها روی درختان می‌نشینند. اگرچه توانایی پرواز را دارند، اما ترجیح می‌دهند که بدوند. جنی نر در فصل تولید مثل کمی خشن می‌شود.

این پرندگان در خاک از غلات، برگها و بی مهرگان (حشرات، لارو، کرم، هزارپا، حلزون ها، عنکبوت و …) تغذیه می‌کنند. طول نر بالغ به طور متوسط ​​۱۱۰ سانتی متر و طول دم آن نیز تنها ۸۰ سانتی متر است. زیبایی این نژاد با سر سیاه و نقره ای، دم و دنده طوسی بلند، و بدن قرمز، آبی، سفید و زردش غیرقابل انکار می‌باشد. پرهای جنس ماده بسیار کمتر به چشم می‌آیند. پرهای ماده قهوه‌ای خال‌دار تیره‌تر شبیه به قرقاول معمولی ماده، اما با برش ظریف‌تر است. او شباهت زیادی به قرقاول طلایی ماده دارد اما دارای سر تیره تری است.

همچنین برای اطلاعات بیشتر از این پرنده می توانید به این لینک مراجعه کنید